Ο ΣΥ.Φ.ΑΕΛ σε μία μακροσκελή ανακοίνωση του αναφέρεται σε όλα όσα έλαβαν χώρα στο παιχνίδι της ΑΕΛ Champions με την Ομόνοια, λέγοντας ότι προκλήθηκαν και έτσι αντέδρασαν.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Αφού αφήσαμε τη χθεσινή ιστορική για τη Λεμεσό μέρα να περάσει, γιορτάζοντας όπως εμείς ξέρουμε, θέλουμε να τοποθετηθούμε για τα συμβάντα στο χθεσινό ποδοσφαιρικό αγώνα γυναικών καθώς η προπαγάνδα των αντιπάλων, της οποίας την τέχνη τόσο καλά διδάχτηκαν στις κομματικές στοές κατήχησης που μεγάλωσαν, πρέπει να απαντηθεί.
Να πούμε ότι στο συγκεκριμένο γήπεδο που χρησιμοποιεί η ομάδα μας ως έδρα υπάρχει μόνο μια ξύλινη κερκίδα και στην οποία βρίσκονταν και οπαδοί της αντίπαλης ομάδας περισσότεροι των 30 που δικαιούνταν.
Οι συγκεκριμένοι, όλοι ενήλικες, είτε από χαμηλή νοημοσύνη, είτε από άγνοια κινδύνου και νιώθοντας μειονεκτικά από την έντονη σε όγκο και παλμό παρουσία των οπαδών μας, με κάθε ευκαιρία συμπεριφέρονταν προκλητικά και ειδικά στα γκολ με χειρονομίες και μορφασμούς προς τον κόσμο της ΑΕΛ.
Παρόλη τη συμπεριφορά των συγκεκριμένων, μεταξύ των οποίων και μεσήλικες, τους οποίους η στάση ήταν πιο παιδική και από 15 χρόνου έφηβου, στελέχη μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα διασφάλισαν τη σωματική τους ακεραιότητα.
Δυστυχώς όμως στη χώρα που η τρίχα γίνεται τριχιά, στη χώρα του ό,τι δηλώσεις είσαι, στη χώρα της μη ανάληψης ευθύνης, της λαμογιάς και της ψευτομαγκιάς που ζούμε, όσο δίνεις σχοινί στο χωρκάτη τόσο πιο θρασύς γίνεται.
Με το τέλος του αγώνα και ενώ οι οπαδοί μας συνέχιζαν το πάρτι στην κερκίδα, το επίσημο επιτελείο της αντίπαλης ομάδας μαζί με τις αθλήτριες του βρέθηκαν μπροστά από την κερκίδα μας και αντί να ασχοληθούν με τα δικά τους, ορισμένοι με χειρονομίες του στυλ δεν ακούγεστε και αγγίζοντας τα γενετικά τους όργανα προκάλεσαν ξανά την ΑΕΛ και τον κόσμο της ο οποίος δεν άντεξε και απάντησε.
Αυτό φαίνεται είναι το ήθος και η παιδεία ορισμένων αθλητών, υπαλλήλων και παραγόντων της αντιπάλου, οι οποίοι κρυμμένοι πίσω από το μανδύα του “ειρηνιστή” οικογενειάρχη και αθλητή παίζουν το ρόλο του θύματος, χωρίς να αντιλαμβάνονται το ρόλο τους προς την κοινωνία ως αθλητές, αλλά και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το νόμο της ζωής, πως ότι κάνεις το βρίσκεις μπροστά σου.
Την αλήθεια πως δεν κτυπήθηκαν γυναίκες την έγραψαν ορισμένοι δημοσιογράφοι, αλλά υπήρχαν και αρκετά παπαγαλάκια που έτρεξαν χωρίς να ήταν παρών να στοχοποίησουν τους οπαδούς που δίνουν ζωή στα αθλήματα που τόσο οι ίδιοι, όσο το κράτος και οι ομοσπονδίες έχουν παραμελήσει.
Μίλησαν ξανά για αλήτες, για κάρτες οπαδού κτλ. Αλήθεια ποιες κάρτες ρε «ειδήμονες»; Σε ποια γήπεδα; Αυτά με τις βοηθητικές, ετοιμόρροπες ξύλινες κερκίδες και τα μισοσπασμένα παράθυρα; Εδώ στη πρώτη κατηγορία βλέπετε όλοι σχεδόν κάθε αγωνιστική περιστατικά λεκτικής και όχι μόνο βίας από παράγοντες ομάδων αλλά κάνετε τις πάπιες. Βλέπετε παράγοντες που μαζί με 5-10 φίλους τους κάθονται στο δικό τους γήπεδο και κάνουν ψευτοπαλικαρίες και ρατσιστικές ιαχές, χωρίς να τους αγγίζει κανένας νόμος, καμία κάρτα και χωρίς να παίρνουν έκταση αυτά τα περιστατικά γιατί δεν υπάρχουν άλλοι στο γήπεδο παρά μόνο οι άδειες πλαστικές καρέκλες.
Εμείς πολλές φορές έχουμε τοποθετηθεί για το πώς παράγοντες και αθλητές δυναμιτίζουν το κλίμα οδηγώντας σε επεισόδια και χθες αυτουργοί των όσων έγιναν ήταν το επιτελείο της αντίπαλης ομάδας, για αυτό τον κόσμο της ΑΕΛ μην το βάζετε στο στόμα σας. Οι οπαδοί είναι αυτοί που δίνουν ζωή στον αθλητισμό.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑ ΑΓΕΛΗ ΛΕΟΝΤΩΝ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΠΡΟΒΑΤΑ
