Μάνος Γενιτσαρίδης: Το “σχολείο” της Ακαδημίας του Ολυμπιακού, οι ευκαιρίες που χάθηκαν και η κάθοδος στην Κύπρο

Έμαθε τα μυστικά του ποδοσφαίρου στο μεγάλο «σχολείο», όπως μας ανέφερε και ο ίδιος στην Ακαδημία του Ολυμπιακού Πειραιώς. Έζησε αρκετά μέσα στα γήπεδα της Ελλάδας, ενώ μετά από χρόνια αναρωτιέται αν κάποιες στιγμές ήταν διαφορετικές πως θα ήταν σήμερα η ζωή και η καριέρα του.

Ο λόγος για τον Κρητικό από το Ηράκλειο, Μανώλη Γενιτσαρίδη, γνωστό ως Μάνο που εδώ και μια τριετία συνδυάζει το ποδόσφαιρο με τα επαγγελματικά στην Κύπρο. Η ιστοσελίδα μας βρέθηκε με τον Μάνο, ο οποίος μας μίλησε για όλα όσα έζησε μέχρι τώρα στην καριέρα του, τις καλές και κακές στιγμές που πέρασε, τις γνωριμίες στον χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά και τη δική του άποψη όσον αφορά το ποδόσφαιρο σε Ελλάδα και Κύπρο.

Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε καλύτερα…

Καταρχήν Μάνο σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου. Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;

Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο από μικρό παιδί στα έξι μου σε κάποιες Ακαδημίες στο Ηράκλειο για να βρεθώ στην Ακαδημία του ΟΦΗ σε ηλικία 12 ετών και στη συνέχεια την επόμενη χρονιά να βρεθώ στο μεγάλο σχολείο, την Ακαδημία του Ολυμπιακού Πειραιώς, όπου παρέμεινα για τρία χρόνια και έμαθα πολλά.

 

Από το Ηράκλειο και την Κρήτη πως προέκυψε να βρεθείς στον Πειραιά και στον Ολυμπιακό;

Ήταν μια όμορφη ιστορία. Ως ΟΦΗ παίξαμε κάποια παιχνίδια μέσα στα Χριστούγεννα του 2012 με ΠΑΟ και Ολυμπιακό και ακολούθως λίγο πριν το Καλοκαίρι ήρθε στον ΟΦΗ πρόταση για να πάμε στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, τρία παιδιά, ο ένας ήμουν εγώ για δοκιμαστικά και έτσι έγινε. Αφού καταφέραμε και πήγαμε μας ειδοποίησαν και τελικά βρεθήκαμε στο Ρέντη.

Τι θυμάσαι περισσότερο από αυτή την εμπειρία;

Βασικά οι συγκυρίες που έτυχαν για να βρεθώ εκεί. Λίγο πριν πάμε για τα δοκιμαστικά είχα ένα τραυματισμό στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού μου σε παιχνίδι προηγουμένως με τον ΟΦΗ, αλλά με τίποτα δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία. Έπεισα τον πατέρα μου να πάμε παρά  τη δυσκολία του τραυματισμού αλλά δεν μπόρεσα να παίξω στα πρώτα δύο παιχνίδια δοκιμής. Στο τρίτο παιχνίδι έπρεπε οπωσδήποτε να συμμετάσχω και αφού ήμουν καλύτερα, αγωνίστηκα ως βασικός σε ολόκληρο τον αγώνα και ήρθε το οκ!

 

Η δυσκολία όμως ήταν στη στέγαση μας στην Αθήνα, αφού δεν είχε χώρο στο Ρέντη και οι τρεις μας έπρεπε να μένουμε μόνοι για ένα χρόνο, έχοντας κάποιο να μας προσέχει σε διαμέρισμα που πλήρωνε ο Ολυμπιακός. Κανείς όμως δεν μπορούσε από τους γονείς μας να μας ακολουθήσει. Τελικά ένας τραυματισμός και μια άτυχη στιγμή για τον πατέρα μου έδωσε τη λύση, αφού για ένα χρόνο είχε άδεια ασθενείας και έτσι ήρθε μαζί μας σ αυτό το ταξίδι και έμενε μαζί μας να μας προσέχει.

Ποιο πάνω μας είπε ότι για σένα η Ακαδημία του Ολυμπιακού είναι ένα σχολείο. Πως το εννοούσες; Τι ήταν για σένα αυτή η εμπειρία;

Ότι έμαθα από ποδόσφαιρο το έμαθα εκεί, κυριολεκτικά είναι ένα σχολείο όπου ετοιμάζει ποδοσφαιριστές. Γνώρισα δόξες του Ελλαδικού ποδοσφαίρου και συνυπήρξα με σημερινούς πετυχημένους ποδοσφαιριστές. Εκεί έμαθα να παίζω τη θέση του δεξί μπακ, αφού έπαιζα ως δεκάρι και winger δεξιά. Ένας προπονητής που είχα ο Μιχάλης Τσέλιος με έβαλε να παίξω πίσω δεξιά και όταν αναρωτήθηκα γιατί δεν ήξερα από άμυνα, μου είπε να μην με φοβίζει και θα μάθω και έτσι έγινε. Καθιερώθηκα ως δεξί μπακ και έτσι έγινε μέχρι τώρα, παίζοντας όλο το δεξί άκρο.

Τελικά Μάνο πόσο καιρό παρέμεινες στην Ακαδημία του Ολυμπιακού;

Μετά από τρία χρόνια άλλαξε ο υπεύθυνος της Ακαδημίας και παρά τις πολύ καλές συστάσεις που είχαν μας έδιωξαν μαζί με άλλους από την Ακαδημία. Λίγο πριν φύγω είχα μια από τις όχι και τόσο καλές στιγμές στην καριέρα μου καθώς η Ιταλική Βαρέζε που είχα μπει στο στόχαστρο της και με ζήτησε επίσημα από την ΠΑΕ Ολυμπιακός για δοκιμαστικά σε προπονήσεις της ομάδας στο Βαρέζε  αλλά ο Ολυμπιακός δεν δέχθηκε. Ήμουν 16 χρονών τότε και έπαιζα βασικός στην Κ17. Παράλληλα ενδιαφέρον έδειξε και η Μάντσεστερ Σίτι.

 

Παραθέτουμε κείμενο που αλιεύσαμε στο διαδίκτυο για τον νεαρό τότε Μάνο Γενιτσαρίδη, στην Ακαδημία του Ολυμπιακού Πειραιώς.

Μάνος Γενιτσαρίδης. Διανύει την τρίτη χρονιά του, στο Ολυμπιακό. Γεννημένος το 1996, παίζει σαν δεξί μπακ και αμυντικό χαφ. Χρησιμοποιεί με την ίδια ευκολία και δεξί και αριστερό πόδι, ταχυδυναμικός, με πολύ καλή σέντρα. Η εξέλιξη του σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, είναι μεγάλη. Φέτος αν και μικρός στην Κ-17, έχει πάρει αρκετές συμμετοχές και πιστεύουμε ότι αν θα πάρει περισσότερο αγωνιστικό χρόνο, θα δείξει πολλά στοιχεία του ταλέντου του. Δουλεύει πολύ στην προπόνηση και αν συνεχίσει έτσι, γρήγορα θα απασχολήσει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού για κάτι καλύτερο. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα μπήκε στην ατζέντα του σκάουτερ της Μάντσεστερ Σίτι, Τόνυ Μπάουεν που ταξίδεψε στην Ελλάδα για να κατασκοπεύσει μικρούς Έλληνες  παίκτες…

Στο άρθρο: Εντυπωσιάζουν οι Ηρακλειώτες Ποδοσφαιριστές σε Παιανία – Ρέντη – Κορωπί.

Πηγή: www.football-academies.gr

Τι ακολούθησε τότε;

Τότε προπονητής στον Εργοτέλη που αγωνιζόταν στη Β εθνική ήταν ο Σίνισα Γκόγκιτς που με ήξερε και αφού ήμουν και από το Ηράκλειο με ζήτησε και έφτασα στον Εργοτέλη. Εκεί προπονούμουν με την πρώτη ομάδα και αγωνιζόμουν στην Κ20. Μετά από ένα χρόνο υπέγραψα το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Εργοτέλη και ταυτόχρονα δόθηκα δανεικός στον Φωστήρα που είχε προπονητή την παλιά δόξα του Παναθηναϊκού τον Βαζέχα. Εκεί αγωνίστηκα σε ολόκληρο τον Β΄γύρο.

Το καλοκαίρι του 2015 επέστρεψα στον Εργοτέλη, που μου έδωσαν άδεια για να πάω να δοκιμαστώ στη Β΄ Εθνικής της Ιταλίας και στη Βίρτους Μπολόνια. Είχαμε συμφωνήσει σε όλα αλλά τελικά ο Εργοτέλης δεν μου έδωσε το οκ. Αφού αγωνίστηκα τελικά, μετά την ευκαιρία που έχασα για Ιταλία, σε ομάδες της Κρήτης τον Πύρασο και τον Ατσαλένιο τελικά τη σεζόν 2017-2018 κατέληξα στη Νίκη Βόλου με την οποία έκανε δύο εξαιρετικές σεζόν με πολλές συμμετοχές.

 

Ακολούθησαν δύο χρόνια στα οποία δεν πέρασα και τόσο καλά με αποκορύφωμα τη σεζόν μου στην Κέρκυρα, εκεί όπου μας εκμεταλλεύονταν ποδοσφαιρικά αφήνοντας μας και απλήρωτους, έκανα προσφυγή τότε στην Ουέφα και την κέρδισα, για να καταλήξω στην Κύπρο και στον Κούρη Ερήμης το Καλοκαίρι του2021.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις την Κύπρο; Τι σε ώθησε να κατέβεις στο νησί;

Μετά από τις τελευταίες απογοητεύσεις στο ποδόσφαιρο αποφάσισα να βοηθήσω τον πατέρα μου που είχε ξεκινήσει να δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο νησί. Ήρθα στην Κύπρο και παράλληλα με τη δουλειά, αφού το έφερε ο χρόνος αγωνίστηκα στον Κούρη Ερήμης και την περσινή χρονιά, αφού είχα καλύτερη πρόταση στην ομάδα της ΑΕΠΠ.

 

Άρα Μάνο συμπεραίνουμε ότι πλέον προτεραιότητα σου δεν είναι επαγγελματικά το ποδόσφαιρο;

Όπως το ανέφερες, πλέον προτεραιότητα δεν είναι το ποδόσφαιρο, πρέπει να δούμε και τα επαγγελματικά αλλά ποτέ δεν λέμε όχι σε κάποια ευκαιρία που θα εμφανιστεί. Ήδη όπως ανέφερα και πιο πάνω έχασα κάποιες ευκαιρίες μετά από κάποιες συγκυρίες, που αν τα πράγματα πήγαιναν διαφορετικά δεν ξέω πως θα ήταν.

 

Ποια ήταν η καλύτερη ή οι καλύτερες στιγμές στην καριέρα σου μέχρι τώρα;

Καταρχήν το μεγάλο σχολείο που ονομάζεται Ακαδημία του Ολυμπιακού Πειραιώς και οι μέρες που πέρασα στην ομάδα της Νίκης Βόλου. Εκεί αναγνωρίστηκαν οι κόποι μου και οι προσπάθειες μου στην ομάδα και ένιωσα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Πέρασα καταπληκτικά και αυτό φάνηκε και από ανάρτηση που έκανα στον προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook.

“Αυτό ήταν..! 1 χρόνος γεμάτος από όλες τις απόψεις έφτασε στο τέλος του. Είμαι υπερήφανος που υπήρξα μέρος αυτής της ιστορικής ομάδας. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην διοίκηση το προπονητικό τιμ και στους συμπαίχτες μου για αυτήν την χρόνια που περάσαμε μια χρονιά με πολλές χαρές και λύπες μια χρονιά που περάσαμε δύσκολα αλλά δεν τα παρατήσαμε ποτέ δεχτήκαμε μεγάλο πόλεμο αλλά μείναμε ενωμένοι και αποδείξαμε ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν.

 

Ένα μεγαλύτερο όμως ευχαριστώ στο κόσμο της Νίκης Βόλου για την αγάπη που μου έδειξαν από την πρώτη μέρα και ήταν δίπλα μας συνέχεια, αυτοί ήταν η δύναμη μας και αυτοί θα συνεχίσουν να είναι η δύναμη της Νίκης Βόλου. Ήρθε η ώρα να πω ένα απλό γεια και όχι αντίο γιατί είμαι σίγουρος ότι οι δρόμοι μας θα ξανασυναντηθούν. Τα λέμε λοιπόν, πάντα θα έχετε μια ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΌΛΑ”.

 

 

Τελικά πως το βλέπεις; Θα ξανασυναντηθούν οι δρόμοι σας;

Άγνωστο ο χρόνος θα το δείξει… Ήταν όμως μια καταπληκτική εμπειρία.

Κατά τη δική σου άποψη, που εντοπίζεις τις διαφορές του Ελληνικού από το Κυπριακό ποδόσφαιρο;

Βασικά η διαφορά θεωρώ είναι έντονη μόνο στη Super League, εκεί όπου οι πρώτες τέσσερις ομάδες ΑΕΚ, ΠΑΟ, Ολυμπιακός Πειραιώς και ΠΑΟΚ πιστεύω ξεχωρίζουν, ενώ κάποιες άλλες έχουν μια οικονομική σταθερότητα. Στις υπόλοιπες κατηγορίες περίπου είναι το ίδιο πράγμα με μικρές διαφορές, όπως για παράδειγμα τα γήπεδα που στην Ελλάδα τα περισσότερα είναι με πλαστικό. Δέκα στα 50 είναι με φυσικό χόρτο.

Κλείνοντας Μάνο θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για το χρόνο σου και να σου ευχηθούμε ότι καλύτερο στη ζωή αλλά και την καριέρα σου. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις στους νεαρούς ποδοσφαιριστές των Ακαδημιών.

Εγώ σας ευχαριστώ για την πολύ όμορφη συζήτηση που είχαμε. Να δουλεύουν σκληρά, να ακούνε τους προπονητές τους, να είναι πειθαρχημένοι και μόλις τους δοθεί η ευκαιρία να την αρπάξουν. Θα περάσουν δυσκολίες πολλές και να είναι δυνατοί για να τις αντιμετωπίσουν.