Πάνε εδώ και μέρες, που γίνεται λόγος για “τιμοκαταλόγους”, “μενού” και άκουσον – άκουσον, διαφθορά στο κόσμο του ποδοσφαίρου –Πιπέρι στο στόμα θα σας βάλω.
Οι δηλώσεις των εκπροσώπων τύπου διαφόρων ομάδων, δίνουν και παίρνουν και οι “κουβέντες του καφενέ” στα φόρτε τους. Υπόσταση και αξία σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου φυσικά έδωσε Πρόεδρος Δημοκρατίας και κόμματα, “τέλος στη διαφθορά” φωνάζουν όλοι και προς στιγμήν, εάν δεν ζούσα τα τελευταία 40 χρόνια σε αυτή τη Μπανανία, αν δεν μεγάλωνα μέσα στα γήπεδα παρακολουθώντας κάθε σαββατοκύριακο Οσκαρικές φαρσοκωμωδίες, μα το Θεό θα το πίστευα.
Το κερασάκι στην τούρτα βέβαια δεν θα μπορούσε να μην το βάλει ο σύνδεσμος διαιτητών, όπου πριν καμιά 10αριά μέρες, σαν την “μούττι του θκιόσμι” θίχτηκε και κατέβηκε σε απεργία. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε σε ποια χώρα βρισκόμαστε!
Ήρθε και η Αμερικανιά να πει για τιμοκαταλόγους χωρίς να μας πει αυτό το έρμο το εστιατόριο, να πάμε και εμείς βρε αδερφέ.
… Και εμείς σαν θεατές, κρατάμε τις κοιλιές μας από τα γέλια, γέλια για την παρωδία που εξελίσσεται ακόμη μια φορά μπροστά στα μάτια μας, γέλια που όλοι οι παράγοντες που ασχολούνται με την Βασίλισσα του Αθλητισμού στρουθοκαμηλίζουν.
Είναι βέβαια και κάποιες φορές που κλαίμε, που αντί να προστατεύουν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα, ασελγούν πάνω του εξυπηρετώντας την πούγκα τους, τα ποσοστά τους και ενίοτε τον ετσιθελισμό τους.
Η αγάπη μας για το ποδόσφαιρο είναι σχεδόν ανεξήγητη. Είναι έρωτας που ποτέ μα ποτέ δεν ξε-ερωτεύεσαι. Θυμώνεις μαζί του, του κρατάς μούτρα, του κάνεις πότε – πότε σκηνικά, μα στο τέλος τρέχεις από πίσω του γιατί πολύ απλά ΈΤΣΙ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ.
Αυτό αγαπάμε και αυτό είναι που κακοποιούν εδώ και χρόνια αυτοί που θα έπρεπε να το προστατεύουν.
Δεν σας ανήκει το ποδόσφαιρο βρε λαμόγια, κάτω τα χέρια!
Της Τζίνας Κωνσταντίνου
